خاطرات شهید سیدعبدالکریم هاشمی نژاد
خاطرات طلبه شهید سيد عبدالکريم هاشمی نژاد:
توجه امام زمان(عج) به مرحوم شيخ علي كاشاني و شهيد هاشمي نژاد…
شيخ علي كاشاني را بعنوان «پارساي حوزه» معروف بود. آيت الله كوهستاني آن عارف شهيد و استاد شهيد بزرگوار سيد عبد الكريم هاشمي نژاد به وي معرفي كرده بود و سيد شهيد پس از ورود به قم به محضر شريفش راه يافت و بزودي جذب رفتارهاي صميمي و دلسوزانه شيخ شد. سيد كه هنوز به بيست سالگي نرسيده بود، امكان استفاده از حجره مدارس را نداشت از اين رو منزلي را با هم اجاره كردند. در آن مكان قطرات اشك غذاي روحشان بود. جسمشان در تب عشق به حضرت حق در حال سوختن بود. سيد تمام فضائل اخلاقي و معنويش را پس از آيت الله كوهستاني، مديون شيخ علي كاشاني مي دانست.
شيخ علي كاشاني در بيست سالگي مجتهد مطلق بوده و از بعضي مراجع تقليد اجازه اجتهاد داشت و به تعبير يكي از مراجع، دريايي پر از مرواريد بود. او كه با سجده هاي طولاني و نغمه هاي شبانه، شب را به صبح مي كرد، شبي در ايوان اتاق فوقاني رو به حياط منزل ايستاده بود و حضرت بقية الله را به زيارت آل ياسين زيارت مي كرد. و با آن حضرت مناجات مي نمود. سيد در كنار او منقل را براي كرسي درست مي كرد يعني آتش را باد مي زد تا براي زير كرسي آماده شود. ناگهان سيد ديد مرحوم استاد تكاني خورد و حال توجه اش بيشتر شد و گريه اش شدت پيدا كرد او سرش را بالا آورد تاببيند چه خبر است با كمال تعجب ديد: حضرت بقية الله در ميان زمين و آسمان مقابل استاد ايستاده و به او تبسم مي كند.
سيد در آن تاريكي شب تمام خصوصيات قيافه و حتي رنگ لباس آن حضرت را با همان قيافه و همان خصوصيات ديد. بالاخره چند بار تكرار شد و در هر مرتبه جمال مقدس آن حضرت را مشاهده كرد تا آن كه در مرتبه آخر سرش را پايين انداخت، متوجه شد كه استادش آرام گرفت. وقتي سيد سرش را بالا كرد و بطرف آن حضرت نگاه نمود ديگر آن آقا را نديد، معلوم شد مناجات استاد با رفتن آن حضرت تمام شده است.
وقتي سيد با استاد پس از اين جريان در ميان اتاق زير كرسي نشسته بودند، استاد به گمان آن كه سيد چيزي نديده مي خواست، موضوع را از او كتمان كند. سيد ابتدا به او گفت: استاد: شما آقا را به چه لباسي مي ديديد؟ او با تعجب از سيد سئوال كرد و گفت : مگر تو آن حضرت را ديدي؟ سيد گفت: بلي با لباس راه راه و عمامه اي سبز و قيافه اي جذاب كه خالي در كنار صورت داشت و خلاصه آنچه از خصوصيات در آن حضرت ديده بود به او گفت و استاد سيد را تصديق و تشويق كرد كه لياقت ملاقات با امام زمان را در آن روزگار جواني پيدا كرده است.
به نقل یکی از دوستان شهید
بر قلة اجتهاد
جنب و جوشهاي علمي و نحوة مباحثة طلاب، بر رهگذران و ناآشنايان به علوم حوزه، جديد جلوه مي کند. طلاب هنگام بحث با استاد و يا هم بحثي با استدلالِ محکم، نظر مخالف را مورد نقد و بررسي قرار مي‌دهند. تا با استفاده از منابع مربوط، يعني کتاب، سنت، اجماع و عقل، نظر خود را بر کرسي اثبات رسانند. کسي که با منابع مذکور احکام شرعي را استباط کند مجتهد ناميده مي شود.
استاد هاشمي نژاد در درس مجتهد پرور بزرگاني چون امام خميني و آيه الله بروجردي شرکت کرد. با استعداد درخشان و حافظة‌قوي و تلاش مستمر خود با مو شکافي، مباحث را با دليل دنبال مي‌کرد، بطوريکه او قادر به استنباط و اجتهاد شد.
سيد با جديت فراوان به مقام اجتهاد نايل آمد. اما آن را در پس پردة اخلاص نگه داشت. آن مقامي نبود که هدف نهايي را در آن بيابد. او با همة کمالات علمي و معنوي با فروتني خود را طلبه‌اي بيش نمي‌دانست و به آن افتخار مي‌کرد.
