پس از بیان توضیحات لازم درمورد اعتماد به نفس و خجولی گری به این مبحث رسیدیم که:
چه کار کنیم؟
برای این که اعتماد به نفس خود را تقویت کرده و ارتباطات و زندگی بهتری داشته باشیم، می خواهیم یک برنامه برای ساخت اعتمادبه‌نفس بسازیم.
- لیستی از کارهایی که در آنها اعتماد به نفس کافی ندارید و می خواهید در آن ها اعتماد به نفس داشته باشید را تنظیم کنید.
توجه داشته باشید، مواردی که لازم ندارید مثل: خلبانی یا هاکی روی یخ را در این لیست قرار ندهید.
ببینید چه مهارت‌هایی را نیاز دارید و می‌خواهید روی آنها کار کنید و آنها را تقویت کنید.
- مهمترین کار و اولویت اول خود را مشخص کنید.
اگر تصمیم دارید تا در حوزه تربیت کودک فعالیت کنید، ببینید در بین مهارت های؛ کار با کودک، شناخت مسائل پر اهمیت تربیتی، تحصیل در رشته تربیت کودک، انیمیشن سازی، قصه گویی، ارتباط موثر و … کدام یک اولویت بیشتری دارد (برای اینکه بتوانید راحت تر اولویت‌بندی کنید از مهارت تصمیم گیری کمک بگیرید)
به عنوان منبری در شروع ارتباط مشکل دارید؟
در بیان ایده های جدید خود و ارائه برنامه هایتان به مدیر خود مشکل دارید؟
در تهیه گزارش مشکل دارید؟
با توجه به لیست نیازهای خود پر اهمیت ترین و اولین مهارتی را که نیاز دارید، مشخص نموده و آن را بنویسید و یادداشت کنید.
3- به افراد شاخص و الگوهای مناسب در اطراف خود توجه نموده و آنها را شناسایی کنید.چه کسانی هستند که میتوانند از آنها یاد بگیرید، با نگاه کردن به آنها میتوانید ایده های جدیدی بگیرید و میتوانید بهتر از قبل شوید، این امر بسیار بسیار موثر و راه گشاست.
- اولین کاری که می توانم انجام بدهم چیست؟
قانون ۵ ثانیه را که به یاد دارید.
یعنی اگر بنشینم و فقط فکر کنم هیچ اتفاقی نمی افتد، پس حتماً باید بنویسم و بعد باید اولین گام را انجام دهم.
مثلاً من می خواهم سخنرانی کنم. (مهمترین کار)
مثلاً آقای فلانی یا فلان استاد در عرصه سخنرانی خبره است. (الگوی مناسب)
پس به الگوهای آن توجه می کنم، بعد از آن باید ببینم اولین گامی که می‌توانم انجام بدهم چیست؟
مثلاً برای شروع می توانم یک سخنرانی آماده کنم و آن را تمرین کنم.
دائماً این مطلب را تکرار کنید؛ اقدام کنید نه فکر.
اینجا اقدام لازم است شما نمی توانید فقط با فکر کردن یک بدن خوب داشته باشید، باید به باشگاه ورزشی بروید و تمرین کنید اینجا هم همینطور، اقدام کنید نه فکر.
تکنیک طلایی اگه جاش بودم.
این تکنیک خوراک ساخت مسیر عصبی ذهن شماست.
زمانی که شخصی را می بینید که در یک موقعیت گیر افتاده و یا نه در هر چالشی هست، شما بگویید؛ من اگه جاش بودم باید چیکار میکردم؟
آن وقت با دیدن هر آدمی مهارت های شما تقویت میشود.
به عنوان مثال در میان یک سخنرانی رسمی یکی از حضّار شروع به پرسش سوال های بی ربط با موضوع از سخنران می کند!!
اینجاست که شما می گویید (من اگه جاش بودم چیکار میکردم؟) و با خودتان تمرین می‌کنید و همین تمرین های ساده، برای شما یک مسیر عصبی عالی می سازد.
و یا در اوج سخنرانی شب عاشورای روحانی محله تان، ناگهان برق ها قطع میشود و دوباره (اگه جاش بودم چه کار می کردم؟)
هر بار و هر بار که این پرسش را برای خود ایجاد می کنید و به آن پاسخ می دهید، مهارت بیشتری را کسب می کنید و خودتان را برای چالش های احتمالیِ مهم ترین تصمیم زندگی تان آماده می کنید و با هر پرسش رشد کرده و یک پله بالاتر از دیگران می ایستید.
تمرین کمکی
برای خودتان چالش ایجاد کنید.
امام علی(عليه السلام) فرمودند: ذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ.
هنگامى كه از چيزى (زياد) مى ترسى خود را در آن بيفكن، چرا كه سختى پرهيز از آن از آنچه مى ترسى بيشتر است. شرح و تفسير حکمت 175 نهج البلاغه
ببینید چه کاری برایتان سخت است و آن را انجام دهید.
مثلاً ارتباط گرفتن با مردم برایتان سخت است؟!
بروید به خیابان و از مردم آدرس بپرسید حتی اگر آدرس را می دانید.
در اتوبوس از مسافرین ساعت بپرسید.
در صف نانوایی، قیمت نان را از بقیه بپرسید.
و هر کاری که برایتان سخت است را انجام دهید.
در گروه های مباحثه همیشه مستمع بودید، از الان به بعد شما بحث را به دست بگیرید.
پاسخ‌ها