درس سوم- تکه کلام ها (۲)

در ادامه مباحث تکنیک های حذف جا پر کن ها، به تکنیک کش اشاره نمودیم.

 تکنیک دوم : مکث

اگر در صحبت های خود از جا پر کن هایی از قبیل ( اِ ) استفاده می کنید کافیست تا به جای ( اِ ) گفتن، مکث کنید

خیلی وقت ها اگر چیزی به ذهنمان نمی آید به جای ( اِ ) گفتن فقط کافیست مکث کنید.

اگر صوت بالا را شنیده باشید که احتمالا اهمال کاری نموده و از آن گذشته اید متوجه خواهید شد که تکنیک مکث کردن، باعث می شود تا بیان شما بسیار قدرتمند تر باشد؛ زیرا که مکث کردن یکی از مهارت های بسیار بسیار خوب و قدرتمند فن بیان می باشد.

پس اگر می خواهید، بیانی قدرتمند داشته باشید کافیست تلاش کرده و به جای ( اِ ) گفتن مکث کنیم و سکوت کنیم تا واژه بعدی بیایید.

 تکنیک سوم : سخنرانی بداهه

وقتی همه سکوت می کنند شما بدرخشید.

این جمله به افرادی که قدرت بداهه گویی بالایی دارند تعلق دارد.

زمان سخنرانی بداهه دقیقا زمانیست که دیگران سکوت کرده اند به عنوان مثال زمانی را تصور کنید که در بین دو نماز مسئول فرهنگی می گوید یکی از طلاب بلند شود و برای دیگران صحبت کند!!

چه اتفاقی می افتد؟ اکثر افراد سکوت کرده اند!!

حالا تصور کنید در بین سکوت همگان یکی بلند شود و خیلی عالی صحبت کند و این همان فوق العاده خوب درخشیدن در میان جمع و در نظر مدیران می باشد و می تواند برگ برنده ای باشد که زندگی شما را تغییر می دهد.

حالا اگر همین اتفاق در واقعیت برای شما پیش بیایید چه می کنید؟

سکوت می کنید و یا همچون ماه شب چهارده در انظار دیگران ظاهر می شوید و خوش می درخشید.

جدای از مباحث تخصصی بداهه گویی برای اینکه بتوانید به کمک سخنرانی بداهه، ( اِ ) گفتن را حذف کنید باید به سراغ مقوله بدن سازی ذهنی در سخنرانی بداهه برویم.

برای اینکه توانایی خود را در سخنرانی بداهه تقویت کنید باید یک موضوع را انتخاب کنید و در مورد آن ۵ دقیقه برای دیگران سخنرانی کنید توجه داشته باشید که هر موضوعی برای تمرین سخنرانی بداهه مناسب نیست بلکه؛ ویژگی موضوع انتخابی این است که باید خارج از تخصص شما باشد و یا به عبارتی پرت باشد و ارتباطی به شما نداشته باشد.

حال اگر این نکات را رعایت نمودید باید سعی و تلاش خود را بکنید تا در ۵ دقیقه سخنرانی بداهه خود کمترین زمان را به ( اِ ) گفتن، تکه کلام ها و جا پرکن ها بدهید.

تپق زدن

تپق زدن یا سوتی دادن در سخنرانی، مسلما اگر شما تا بحال سخنرانی کرده باشید برای شما اتفاق افتاده که در بین صحبت های خود تپق زده و یا سوتی بدهید و اگر این تجربه را ندارید مسلما تپق زدن و سوتی های دیگران در سخنرانی ها را شنیده اید و گاهاً به آن ها نیز خندیده اید، قطعا هیچکدام از ما نمی خواهیم در موقعیت آن فردی باشیم که در حال سخنرانی رسمی تپق می زند و احساس می کند که فن بیان خوبی ندارد.

بیایید اول از همه، به بیان انواع مختلف تپق زدن بپردازیم :

• تلفظ نادرست یک کلمه مانند؛ (مُگُم-می گویم) ، (قُلف- قُفل) ، (مُکشِل-مُشکِل) و حتی FATF

• مشکل در جمله بندی مانند دیالوگ اخراجی ها (من، بسم الله الرحمن الرحیم . . .)

• لحن نادرست مانند؛ (الآن هوا بارونیه؟؟-الآن هوا بارونیه.)
• و یا خیلی از مواردی که ریتم صحبت کردن ما را تغییر می دهد.

آیا می شود تپق نزد؟

جواب منفیست، بسیاری از افراد سخنور و مجریان را دیده ایم که علاوه بر فن بیان عالی که داشته اند بازهم تپق زده اند، تپق زدن یک امر عادی می باشد اما باید بدانید که با یکسری تمرینات می توان این امر را به حداقل رساند.

نکته مهم در مورد تپق زدن این است که اگر تپق زدیم چه کنیم؟

زمانی که می‌خواهید صحبت کنید، ممکن است تپق بزنید، لازم نیست که بترسید و دچار استرس شوید.

گاهی اوقات اینقدر تپق ما سطحی و کمرنگ است که مخاطبان متوجه آن نخواهند شد، پس بهتر است که از کنار این موارد بگذریم و گاهی اوقات نیز لازم است که جمله یا کلمه اشتباهمان را اصلاح کنیم و اگر دیدیم که مخاطبان متوجه تپق ما شده اند و یا در حال خندیدن به سوتی ما هستند، می توان با جمع همراه شد و با حفظ اعتماد به نفس و کمی خلاقیت، از این موقعیت یک نقطه اوج برای سخنرانی خود ایجاد کنیم.

در این موقعیت بهتر است ما هم با جمع همراه شده و بخندیم! می‌توانیم از این اتفاق به عنوان یک شوخی و طنز برای سخنرانی خود استفاده کنیم یا یک داستان یا خاطره‌ای مشابه و خنده‌دار را تعریف کنیم. به این ترتیب تپق زدن ما خیلی زود فراموش می‌شود و نه تنها تاثیر بدی روی روند سخنرانی ما نخواهد گذاشت بلکه می توانیم حس خوبی را به مخاطب القاء کنیم و تصویر فردی که توانسته سوتی خود را مدیریت کند و فن بیان خوبی دارد را در ذهن مخاطب خود به جای بگذاریم.

چه کنیم تا کمتر تپق بزنیم؟

با انجام این تمرینات تپق زدن خود را به حداقل برسانیم.

• تمرین بلندخوانی

متنی را انتخاب کنید و آن را با صدای بلند بخوانید، سعی کنید کلمات را درست و رسا تلفظ کنید.

این کار را روزانه ۲ دقیقه انجام بدهید و سعی کنید تا متون مختلف، با موضوعات مختلف را انتخاب کنید.

• تمرین سوتی های کلامی(جای گیری زبان)

جملات و عباراتی وجود دارد که غالبا در کودکی از آن ها به عنوان سرگرمی استفاده می کردیم

جملاتی همچون؛ قوری گل قرمزی-شیش سیخ کبابف سیخی شیش هزار و . . . آنقدر این عبارات را تکرار می کردیم که نهایتا اشتباه می گفتیم و قاه قاه به آن می خندیدیم.

این تمرین ها کمک می کنند تا زبان ما جایگیری مناسب خود را در دهان بیابد و کمتر دچار اشتباه در تلفظ و صحبت های خود شویم

• گوش دادن

سعی کنیم به سخنرانی و صحبت کردن افرادی که فن بیان خوبی دارند به خوبی گوش دهیم و نحوه صحبت کردن و ادای صحیح کلمات را به خوبی یاد بگیریم، سپس صدای خودمان را ضبط کنیم و و بادقت گوش بدهیم تا ایرادات کلامی خود را کشف کنیم و آنها را رفع کنیم.