سوالات مهم طلبگی

سوال از شما:

گاهی طلاب از ما میپرسند رشته قضاوت بهتر است یا روانشناسی یا گاهی می پرسند مدرسه علمیه عالی نواب در مشهد بهتر است یا موسسه امام خمینی(ره) در قم؟ برای ادامه تحصیل در سطح دو چه مسیری باید طی شود؟ چه پاسخی به آن ها بدهیم؟

پاسخ از کارشناس:

اگر هر طلبه به سه سوال اساسی در مورد طلبگی پاسخ روشنی بدهد و بر اساس آن ها مسیر آینده خود را ترسیم کند و خود را از برخی مخاطرات این مسیر محافظت کند قطعا به موفقیت خواهد رسید و می تواند برای دین اسلام و جامعه اسلامی فردی مفید و کارآمد باشد.

اولین سوال این است که من چه توانمندی هایی دارم؟ با توجه به استعداد ها، تیپ شخصیتی و نقاط ضعف و قوتم چه توقعی از خودم دارم؟

پاسخ به این سوال مستلزم تلاشی بلیغ در جهت خودشناسی و شناخت عمیق و دقیق از شخصیت شماست. دانشی که در همه لحظات زندگی به کمک شما می آید و می تواند بسیاری از مشکلات شما در روابط با دیگران و انتخاب های پیش رو را کاهش دهد.

سوال دوم این است که با توجه به نتیجه و پاسخ سوال اول، شما چه مسئولیتی در دنیای طلبگی دارید که دغدغه لازم و علاقه وافر نسبت به انجام آن دارید؟ اگر بپرسید که از کجا باید به وظایف و رسالت های طلبگی پی برد، باید کمی در مورد اهداف و رسالت های طلبگی در منابع موجود از جمله سند چشم انداز ۲۰ ساله حوزه علمیه مطالعه کنید. منابع و مقالات دیگری نیز در این زمینه موجود است که در سایت مسیر طلبه می توانید به آن دسترسی داشته باشید.

نکته مهم و ضروری این است که طبیعتا باید در انتخاب رسالت خود در حوزه علمیه، به متناسب ترین آن با توانمندی های خود و اولویت دار ترین آن ها نسبت به نیازهای فعلی و بروز جامعه توجه کنید.

اما سومین سوال که این نیز بسیار مهم است انتخاب بهترین راه برای آماده شدن شما برای انجام رسالت طلبگی و تحقق وظیفه و مسئولیتی است که به دوش گرفته اید. این راه می تواند تحصیل در یک رشته تخصصی حوزوی یا دانشگاه های طلبگی باشد و یا می تواند کسب مهارت های لازم برای تولید محصول یا خدمات لازم برای ارائه به جامعه باشد

در انتها باید بگویم اگر هدف شما از طلبگی روشن باشد و با توانمندی های بالفعل و بالقوه شما متناسب باشد، انتخاب رشته یا مهارتی که شما را برای تحقق آن هدف آماده می کند بسیار ساده و بدیهی خواهد بود.

مقالات مرتبط

پاسخ‌ها

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

  1. سلام
    نمی دانم چرا نسبت به مطالبی که در این سایت می خوانم حس خوبی ندارم من خودم طلبه ی پایه چهارم هستم ولی بنظرم این نگاه که ببینیم توانمندیمان چه میزان است و استعداد و علاقه ی ما در چه اندازه و در چه زمینه ای است و براساس آن کارویژه ی طلبگی خود رو تعیین کنیم و در این مسیر قدم بگذاریم و خدمت رسانی کنیم خیلی نگاه سطحی است و با این جهانبینی به نظر خیلی از حقایقی که عقلانی هستند و اصلا هویت طلبگی بر آن اساس است ذبح می شود بنظر حقیر فارغ از هر گونه توانمندی یا به قول شما استعداد و شرایط به ظاهری که طلبه دارد از حیث جسمی سن موقعیت خانواده و… طلبه باید این را بشناسد که هدف اصلی طلبگی چیست غایت طلبگی چیست هویت طلبگی را چه چیزی تشکیل می دهد،بنظر حقیر هدف اصلی رسیدن به نهایت کمال انسانی است که خدا برای انسان قرار داده ،رسیدن به این هدف نیازمند شناخت دین اسلام است که هرچه شناخت ما نسبت به دین بیشتر باشد اگر بنای بر عمل کردن داشته باشیم طبیعتا به هدفمان نزدیک تر میشویم از طرفی می دانیم دین در عرصه های مختلفی وارد شده که متناسب با شرایط و زمانه ای که در آن قرار داریم باید در آن مسایل ورود پیدا کنیم در این صورت ما یک شخص جامع ای بار میاییم از طرفی گفتیم شناخت بیشتر که این شناخت بیشتر با اجتهاد (نه آن تعریفی که در اذهان خیلی از ما است)به دست می آید ،اینکه مابیایم استعدا سنجی بکنیم و بگوییم طلبه تو در این زمینه موفق میشوی بنظر بنده روش جالبی نیست بخواهم یکم غلیظتر کنم باید بگویم این روش بر گرفته از الگوهای غربی است،خواهش می کنم این مطلب را چاپ کنید.
    در هر صورت دوست دارم اگر نظرتان مخالف است فرصتی قرار دهید که گفت و گو کنیم.
    با تشکر از زحمات شما

    1. باتشکر از ارائه دیدگاه خود
      با توجه به تجربه میدانی ما در برخورد با طلاب و دریافت مسائل و مشکلات عموم طلاب به نظر می رسد آنچه که امروزه لازم است توانمندسازی ایشان در راستای ارائه خدمات دینی به جامعه است و نگاه ما با نظرات حضرتعالی منافاتی ندارد
      چه اشکالی دارد که یک طلبه در کنار تمام تلاش خود در راه شناخت دین و ایجاد هویت طلبگی، خود را بوسیله ابزار مهارت اموزی توانمند کند تا بتواند همان دینی را که شناخته به مردم عرضه کند. مطابق نظر آیت الله جوادی آملی طلبه اگر نتواند دین را به جامعه عرضه کند هدف وجودی خود را محقق نکرده است.
      ضمن اینکه مخاطب هدف ما طلابی هستند که هدفشان در حوزه تفقه و اجتهاد نیست بلکه می خواهند آنچه علما تولید نموده اند و در دسترس سایرین قرار داده اند را به جامعه برسانند و در اصطلاح مبلغ دین باشند. اما مبلغ دین نیاز نیست به درجه اجتهاد اصطلاحی برسد و می تواند با سطح قابل قبولی از دانش دین از روی تقلید به تبلیغ دین بپردازد

PHP Code Snippets Powered By : XYZScripts.com